Bezoek aan Fondation Louis Vuitton

Uiteraard gaan we het gebouw aanschouwen, van zoveel mogelijk kanten: van buiten, van binnen, van voren, van achteren, van opzij, van bovenaf….etc.  Mijn paper gaat over de opdrachtgever, LVMH en zijn CEO Bernard Arnault; de architect, Frank Gehry en het gebouw,  dat als een ‘Aangemeerd zeiljacht’ wordt omschreven. In mijn paper ben ik met name ingegaan op de vraag hoe Gehry tot zijn kenmerkende stijl van eigenaardige, vrije vormen is gekomen. In mijn referaat zal ik me voornamelijk richten op de Chinese hedendaagse kunst; momenteel zijn in de Fondation werken van 11 Chinese hedendaagse kunstenaars tentoongesteld. Aan de hand van de kunstenaar Ai Weiwei zal ik toelichting geven op de ontwikkeling van de hedendaagse kunst in China. Daarbij zal ik ingaan op wat typisch Chinees is aan Weiwei ‘s kunst en welke elementen van de Westerse kunst Weiwei zich heeft toegeëigend. Het onderscheid tussen typisch Chinees en Westerse invloed wil ik graag verder met jullie onderzoeken tijdens het bekijken van de tentoongestelde werken.

Samenvatting paper: Een vlaggenschip voor Louis Vuitton

Frank Gehry is de architect van de Fondation Louis Vuitton, een museum voor hedendaagse kunst in Parijs dat in 2014 zijn deuren opende voor het publiek. De CEO van LVMH, Bernard Arnault, liet zijn keus op Gehry vallen, nadat hij het Guggenheim Museum in Bilbao had bezocht. Gehry is een veelgevraagd architect voor gebouwen van culturele instellingen en zijn ontwerpen kenmerken zich door eigenaardige, vrije vormen. Deze vormen zijn in de loop van de jaren zeventig en tachtig ontstaan doordat hij het antiformalistische gedachtegoed van Amerikaanse beeldende kunstenaars vertaalde naar de architectuur. Hierbij is het proces van het maken van kunst belangrijker dan het uiteindelijke resultaat en geldt dat hoe onrustiger en rommeliger het is, des te beter het is. Met deze vormen weet Gehry te vernieuwen en de aandacht te trekken. Geleidelijk aan worden de vormen ronder en worden goedkope materialen, als ijzergaas en golfplaat, vervangen door high-tech materiaal, zoals titanium bij het Guggenheim Museum Bilbao. Hiermee heeft hij een eigen stijl ontwikkeld waarbij hij los is gekomen van het Modernisme zonder terug te grijpen naar klassieke vormen in de architectuur, zoals het Postmodernisme doet. Door inventief gebruik te maken van computer software, die oorspronkelijk bedoeld is voor de luchtvaart industrie, kan Gehry zijn ontwerpen realiseren. Gehry wil zijn gebouwen dynamiek meegeven, zoals de beeldhouwwerken van Giacometti, en hij wil ze de uitstraling geven dat ze onaf zijn, vergelijkbaar met schilderijen van Cézanne, Pollock en de Kooning. Dankzij opdrachtgevers als LVMH is Frank Gehry in staat om zijn dromen (en die van LVMH) te realiseren.

Toevoeging van Lex na afloop:

DANIEL BUREN – Observatory of light
Glazen panelen bedekt met kleurige filters, in schaakbord patroon geven het gebouw van Frank Gehry een  Kaleidoscopisch effect. Ieder tijdstip van de dag en door wisselende weersmonstandigheden krijgt het gebouw een ander aanzicht.
De Jaren 70 komen samen in kleur, transparantie en licht.

Reactie van Koos:

Wat hebben we het getroffen met het licht die dag, lage zon, helder en verstrekkend tussen de zeilen van de schil door. Rust, ruimte en vergezichten aan de buitenkant. Rust, ruimte en imponerende kunst aan de binnenkant. Indrukwekkend, hoewel ik moeite blijf hebben met videopresentaties als kunstuiting.

Foto’s en reactie van Linda:

 

Foundation Vuitton

Frank Gehry ontwierp het gebouw voor dit museum voor moderne kunsten.
Het is gebaseerd op een zeilschip en ligt ook in het water, een soort bassin.
Het was tijdelijk bewerkt door Daniel Buren, een kunstinstallatie van vele vellen plastic van verschillende kleuren op het glas van de schil van het gebouw. Dit geeft een kleurrijk resultaat, bijna feestelijk. Wij waren er op een rustig moment en het was daardoor een prettig museum om te verblijven. We hebben er zelfs met z’n allen in een zaal op de grond gezeten om het werk van Ai Wei Wei te bespreken.

 

Reactie van Carla:

Een fascinerend gebouw van Frank Gehry waarvan zelfs de constructie zichtbaar is. Prachtig ook de stenen trap met de omlaagrollende waterpartij en het kunstwerk van Olafur Eliasson. Een gebouw dat zich leent voor monumentale kunstwerken. Ik moet bekennen dat ik het gebouw mooier vond dan de Chinese kunst erin. Hoewel, overdonderend waren de kunstwerken wel zoals de enorme zwangere vrouw gemaakt uit koeienhuiden, het schilderij van as, de boom van Al Weiwei.

Foto’s van Pieter: